Het moet een geweldige ervaring zijn om ouder vader of moeder te worden. Helaas kan deze ervaring eenvoudig uitmonden in een stressvolle en gehaaste levensstijl. Het kan soms extra tegenzitten als je kind geboren is met een schisis. Deze basics zullen helpen om stressvolle situaties als ouder te vermijden en je kind met schisis zo goed mogelijk op te voeden. Iedere ouder die zijn of haar hoofd koel kan houden in de achtbaan van het ouderschap, betekent een kind die in rust en omringd door liefde kan opgroeien.
Voordat we van start gaan: Ik ben (voor zover ik weet) geen vader. Ik heb geen kind onder mijn hoede en ik heb dan ook geen ervaring met het opvoeden van kinderen. Wat ik wel heb is een goed observatievermogen en een sociale omgeving waarbij iedereen langzaamaan, één voor één, zwanger lijkt te worden. Ik zie in mijn omgeving wat het ouderschap met je doet. Daarnaast ben ik zelf natuurlijk ervaringsdeskundige als kind met een schisis van mijn ouders. De tips die ik geef zijn dan ook per niet per definitie pedagogisch goedgekeurd, maar gebaseerd op mijn eigen observaties als kind met een schisis.
1. Accepteer de schisis van je kind
Dit is meteen de allerbelangrijkste basic: accepteren, maar dan ook echt accepteren. Het heeft geen zin om medelijden te krijgen met jezelf en al helemaal niet met je kind. Dat je kindje geboren is met een schisis is even slikken, maar het is niet het einde van de wereld. Je kunt er niks meer aan veranderen. Kijk vooruit, en accepteer jullie leven zoals het zich tot nu toe heeft gevormd. Het verleden staat vast. Je kunt je er druk over maken, maar het zal niets veranderen. De toekomst ligt open.
Ik persoonlijk vond het fijn dat mijn ouders nooit hebben laten blijken dat ze het vervelend vonden dat ik met een schisis geboren ben. Pas toen ik volwassen werd kwam het in me op om er zelf naar te vragen. Als je jong bent zijn je ouders helden en kunnen ze niets verkeerd doen. Zodra je volwassen wordt, merk je dat ze die status verliezen en dat ook zij kwetsbare mensen zijn. Het accepteren van de schisis van je kind zorgt niet alleen voor rust in je eigen hoofd, maar het helpt vooral je kind.
Ook als anderen een mening hebben over (de opvoeding van) je kind hoef je deze niet te negeren. Je kunt ze objectief beoordelen en vervolgens bepalen of je er iets mee gaat doen. Bedenk wel dat anderen mensen je volledige verhaal niet kennen en dat hun mening dus altijd ongegrond is. Dat betekent niet dat het geen pijn kan doen. De kracht ligt er echter in om de positieve stem in je hoofd sterker te maken dan de negatieve stem van anderen. Laat je niet kleineren, laat niet over je heen lopen. Jij weet dat jij en jouw kind geweldig zijn!
Accepteren is loslaten. Je situatie accepteren is het loslaten van al je twijfels en onzekerheden, van alle oordelen over jouw situatie.
2. Leef in het heden
Dit is niet alleen een tip als je kind geboren is met een schisis, maar het geldt voor de opvoeding in het algemeen en misschien wel het je leven. Als je baby net geboren is kan het bij de slapeloze nachten, tussen de huilbuien door, verleidelijk zijn om te dromen over de toekomst waarin je baby zelfstandig en rustig zal slapen. Iedere fase van de opvoeding heeft zijn voor- en nadelen. Het is eenvoudig om je te laten meeslepen door de nadelen van nu, en de voordelen van straks.
“Ik zal alleen al blij zijn als ik de borstvoeding kan afbouwen”, “Ik ben blij als deze operaties achter de rug zijn”, “Ik kan niet wachten tot ze uit de pubertijd is”.
Zoals ik al in een eerder artikel aangaf verliest het leven haar glans als je wanneer je met je gedachten overal bent, behalve in het nu. Straks is niet mooier dan nu, straks bestaat namelijk niet. Er is alleen nu, en voor je het weet is nu alweer voorbij, is je kind tweeëntwintig en heb jij al die tijd vergeten te genieten van al die mooie momenten omdat je droomde van straks.
3. Zoek niet naar het juiste antwoord
Toen mijn moeder net bevallen was van mij, bestond Google nog niet. Ook was de informatie in de boeken maar beperkt. De enige informatie die er was over schisis was afkomstig van het niet-altijd-bereikbare schisisteam en van de betweterige kennissen: “gelukkig is het jongen, hij kan een snor laten groeien”. Niet echt iets waarvan je op aankunt dus. Tegenwoordig bestaat Google wel en vliegen de artikelen met tips over opvoeding langs je oren. Toch is belangrijk om alles op waarde in te schatten.
Het opvoeden van kind is geen exacte wetenschap. Helemaal een kind met een schisis heeft geen gebruiksaanwijzing die voor ieder kind geldt. Je kunt artikelen lezen, advies vragen en hulp inschakelen, maar niemand heeft de exacte antwoorden voor je klaarliggen. Maak je dus niet druk of je wel of geen goede ouder bent. Iedere vader en moeder twijfelt over zichzelf, dat hebben je eigen ouders ook gedaan toen jij in hun leven kwam. Als goede ouder stel jij het geluk van je kind voorop. Je kind heeft niets aan een twijfelende ouder. Je kind heeft alles aan jouw aandacht.
Blijf dus niet zoeken, probeer het niet perfect te doen. Volg je gevoel en probeer het beste te doen. Probeer je aandacht erbij te houden en probeer zoveel mogelijk te genieten.
4. Wees niet té voorzichtig
Als ouder van kind met een schisis ben je maar al te bang dat je kleine op zijn neus valt of er wat gebeurd met de pas geopereerde kaak. Het is goed om alert te zijn en om gevaarlijke situaties te voorkomen, maar zeker naarmate je kind ouder wordt zul je hem toch meer verantwoordelijkheid moeten geven.
Het is heel natuurlijk om je kind te beschermen. Maar om je kind meer vertrouwen te geven in zichzelf, moet het zelf zijn grenzen ontdekken en zelf in kunnen schatten wat het aankan. Zeker bij kinderen met een schisis kan het zelfvertrouwen wel een boost gebruiken. Probeer iets minder: “Kijk je uit?”, “Doe je voorzichtig?” en beloon juist je kind met en compliment als het zelf dingen onderneemt. Ik neem aan dat je als vader of moeder de échte gevaren wel herkend en je kind daar wel voor behoedt.
5. Maak van thuis een veilige haven
Natuurlijk hoop je dat jouw kind niet gepest wordt vanwege zijn schisis, maar zeker tijdens de middelbare school kan het toch gebeuren. Vrienden die toch geen vrienden blijken te zijn, onzekere kinderen die een slachtoffer zoeken om te pesten, het hoort allemaal bij de middelbare school en als kind met een opvallender uiterlijk zoals een schisis ben je kwetsbaarder.
Als ouders is het belangrijk dat je een thuissituatie creëert die als een veilige haven voor je kind voelt. Dit betekent niet dat je moet proberen om de beste vriend van je kind te worden. Er zijn genoeg wetenschappelijke artikelen bekend waaruit naar voren komt dat dat niet ten goede komt van je kind. Een veilige thuissituatie creëer je met het hele gezin waar er tijd is voor elkaar, zonder gehaast en met leuke gezinstradities.
Leer ook de verschillende stemmingen van je kind te herkennen. Wanneer je zoon of dochter zich tijdelijk wat minder voelt, en daardoor dingen doet of zegt die jij niet accepteert, kun je reageren vanuit compassie. Je kunt je kind helpen weer in de positieve flow te komen in plaats van boos te worden en een negatieve spiraal in te zetten.
6. Masseer de voeten van je kind!
Dit is misschien wel een persoonlijke tip, maar wel eentje waar ik positief op terugkijk. Mijn moeder masseerde vroeger weleens mijn voeten tijdens het televisie kijken. Het schept een band, creëert een soort traditie en daarbij is het gewoon lekker. Vooral dat laatste eigenlijk.
(Bedank me later maar voor deze, jongens en meisjes)
Via deze Facebookgroep delen ouders van kinderen met een schisis ervaringen en tips met elkaar.
Heb jij nog meer tips voor ouders van een kind met een schisis? Laat het hieronder weten via de reacties!
